سیمون هرش

جنگ لبنان، جنگي "تحميل شده" و يا "بدون برنامه ريزي" نبود. اين جنگ از مدت ها پيش توسط اسراييل و ايالات متحده برنامه ريزي شده و هدف آن آزمايش بهترين استراتژي حمله به ايران و تأسيسات هسته اي آن بود
اين چيزي است که روزنامه نگار سيمور هرش در مقاله اي در هفته نامه نيويورکر سیزده آگوست آورده است. او مي گويد ربودن دو سرباز اسراييلي توسط حزب الله در تاريخ دوازده ژوئيه تنها يک بهانه بود، مانند تمامي بهانه هاي ديگري که هر از گاهي مورد استفاده اسراييل قرار مي گيرند
هرش همچنين مي نويسد مسؤولين دولتي چنين اتهاماتي را تکذيب کرده اند، ولي او روز گذشته در شبکه سي ان ان اعلام کرد که در اين خصوص اطلاعات موثقي دراختيار دارد
فراموش نکنيم که هرش اولين روزنامه نگاري است که افتضاحات نيروهاي امريکايي در زندان ابوغريب را نسبت به زندانيان عراقي برملا کرد
منافع همگرا
هرش با اشاره به منابع ديپلماتيک و اطلاعاتي خود در ايالات متحده، اسراييل و اروپا خاطرنشان مي کند دولت يهود دلايل خاص خود را براي حمله به حزب الله دارد؛ دلايلي که از زمان خروج نيروهاي مسلح اسراييل از لبنان در سال دوهزار میلادی بسيار پررنگ تر شده اند. ولي دولت يهود خود را با نومحافظه کاران کاخ سفيد، ازجمله رييس جمهور بوش و ديک چني [معاون رييس جمهور]، نيز هماهنگ کرده تا با مشارکت يکديگر بهترين استراتژي امريکايي را در منطقه، در جنگ با حزب الله و به ويژه عليه ايران پياده کند. از ديد هرش، انجام اين استراتژي، بهترين آزمايش براي اين دو متحد در برآوردهاي آتي است
او اهداف اين دو کشور را اينگونه بيان مي کند: نابودي شبکه زيرزميني و مستحکم حزب الله که در آن زرادخانه الکترونيکي دريافت شده از طرف ايران را مستقر کرده؛ شوراندن جوامع سني و مسيحي لبنان عليه گروه شبه نظامي شيعه؛ استقرار يک نيروي بين المللي در مرز سوريه براي قطع مراسلات ايران؛ به وجود آوردن فرصت براي ايالات متحده به منظور تکرار عمليات و اين بار در مقياس وسيع تر عليه ايران
هرش مي نويسد دليل اصرار بوش به توني بلر در زمان نشست کشورهاي G8 در مورد اينکه مسؤوليت حزب الله برعهده سوريه و ايران است، از همين جا ناشي مي شود. همچنين اينکه عربستان سعودي، اردن و مصر نيز با واشنگتن هم عقيده اند. آنها در واقع اميدوارند که بتوانند يک ائتلاف بزرگ با اروپا تشکيل دهند و طي آن ايران را هرچه بيشتر منزوي کنند
ولي حملات اسراييل با نابود کردن زيرساخت هاي لبنان و کشتن غيرنظاميان اين کشور، مردم لبنان را برآن داشته تا به طرفداري از حزب الله برخيزند؛ جنبشي که با مقاومت سرسختانه و شليک موشک هاي خود توانست مانع پيشروي نيروهاي مسلح ارتش اسراييل شود. اسراييل، با توجه به هفتاد روز بمباران سازمان ناتو در جنگ کوزوو، اين تصور را داشت که مي تواند حداکثر تا سی و پنج روز حزب الله را ازبين ببرد. ولي خشم موجود در خيابان هاي عرب و ويراني بيش از حد در لبنان باعث شد حتي حکومت هاي عربي نيز از اين درگيري ها خسته شوند
بوش چه نتيجه اي خواهد گرفت؟
ريچارد آرميتج [Richard Armitage]، معاون سابق وزارت امور خارجه امريکا، مي گويد: "شکست اسراييل در برابر حزب الله بايد براي کاخ سفيد به مثابه يک هشدار باشد. اگر قدرتي مانند اسراييل نتواند صلح را در کشور چهار ميليون نفره لبنان برقرار کند، چگونه مي توان اين فرمول را براي ايران با هفتاد ميليون جمعيت و استراتژي ژرف انديش آن به کار بست؟"
هرش در پايان مي نويسد عواملي که اين اطلاعات را در اختيار او قرار داده اند، همواره اين ترس را دارند که کاخ سفيد، به مانند دوران قبل از حمله به عراق، اينگونه نتيجه گيري کند که اسراييل در اين جنگ پيروز شده است. در اين صورت، مسؤولين کاخ سفيد نيز دلگرم مي شوند که در آينده اي نزديک حمله به سوي ايران راآغاز کنند؛ و شايد تا پايان اين ماه که تهران پاسخ منفي خود را درخصوص برنامه هسته اي به سازمان ملل اعلام مي کند، مقدمات اين حمله چيده شده باشد

منبع: روز آنلاین